USB 2.0 ( برگرفته شده از Universal Serial Bus ) ، يك رابط سريال خارجی است كه از آن در كامپيوترها و ساير دستگاه های ديجتيال برای انتقال داده از طريق يك كابل USB استفاده می گردد . عدد 2 كه به دنبال واژه USB قرار گرفته شده است ، نشاندهنده استاندارد و يا شماره نسخه اينترفيس آن است . شركت های اينتل ، مايكروسافت ، فيليپس ، NEC ، lucent و Hewlett-Packard با همكاری يكديگر استاندارد فوق را با هدف افزايش نرخ انتقال اطلاعات پياده سازی كردند . مشخصات USB 2.0در سال 2000 ارائه و در سال 2001 توسط USB-IF استاندارد گرديد .
از آغاز ابداع USB تاكنون استانداردهای متعددی از آن ارائه شده است :
- USB 0.7 : ارائه شده در نوامبر سال 1994
- USB 0.8 : ارائه شده در دسامبر سال 1994
- USB 0.9 : ارائه شده در آوريل سال 1995
- USB 0.99 : ارائه شده در اگوست سال 1995
- USB 1.0 : ارائه شده در ژانويه سال 1996 . معرفی سرعت 5 / 1 مگابيت در ثانيه ( Low speed ) و 12 مگابيت در ثانيه (Full-Speed )
- USB 1.1 : ارائه شده در سپتامبر سال 1998 . حل برخی مسائل نسخه قبل نظير مسائل در ارتباط با هاب
- USB 2.0 : ارائه شده در آوريل سال 2000 . معرفی سرعت 480 مگابيت در ثانيه ( Hi Speed )
USB يك رابط plug - and - play است . اين بدان معنی است كه برای اتصال و يا قطع اتصال يك دستگاه سازگار با USB 2.0 لازم نيست كه كامپيوتر را خاموش نمائيم . مثلا" می توان يك دستگاه iPod و ياMP3 player را از طريق يك كابل USB به پورت USB 2.0 كامپيوتر متصل نمود . در ادامه و پس از تشخيص توسط كامپيوتر ، با آن به عنوان يك رسانه ذخيره سازی رفتار خواهد شد و محتويات آن ( فايل ها و فولدرها ) نمايش داده می شود.
با استفاده از اينترفيس USB 2.0 می توان به دستگاه هائی نظير MP3 player فايل هائی را منتقل كرد ( از كامپيوتر به دستگاه و يا از دستگاه به كامپيوتر ) . پس از اين كار می توان به سادگی كابل USB را از اينترفيس جدا نمود . با توجه به اين كه ضرورتی به خاموش كردن كامپيوتر جهت اتصال دستگاه مورد نظر به آن وجود ندارد ، به عناصر USB اصطلاحا" hot swappable نيز گفته می شود .
غير از دستگاه های MP3 Player ، تعداد بسيار زيادی از دستگاه های خارجی نيز از پورت USB 2.0استفاده می نمايند . دوربين های ديجيتال ، تلفن های موبايل نمونه هائی در اين زمينه می باشند . برخی عناصر سخت افزاری نيز ذاتا" از پورت های USB حمايت می نمايند . موس ، صفحه كليد ، چاپگر و اسكنر نمونه هائی در اين زمينه می باشند .
زمانی كه استاندارد USB از نسخه جاری به يك نسخه جديد ارتقاء می يابد ( همانند ارتقاء از نسخه 1 . 1 به 0 . 2 ) ، سخت افزارهای توليد شده جهت كار با نسخه جديد عموما" با نسخه های قبلی سازگار می باشند . به عنوان نمونه ، در صورتی كه كامپيوتری دارای يك پورت USB 1.1 باشد ، دستگاهی كه با ايده حمايت از USB 2.0 توليد شده است و عنوان " سازگار با USB 1.1 " بر روی آن درج شده است ، می تواند با پورت های قديمی هم كار كند . بديهی است در چنين مواردی ، دستگاه مورد نظر صرفا" قادر به ارسال داده بر اساس استاندارد USB 1.1 خواهد بود .
كامپيوترهای امروزی عموما" دارای پورت USB 2.0 می باشند . استاندارد USB 2.0 از سه سرعت زير جهت انتقال داده حمايت می نمايد .
- سرعت پائين : 5 / 1 مگابيت در ثانيه ( عموما" جهت صفحه كليد و موس استفاده می گردد )
- سرعت كامل : 12 مگابيت در ثانيه ( نرخ انتقال اطلاعات برای USB 1.1 )
- سرعت بالا : 480 مگابيت در ثانيه ( نرخ انتقال اطلاعات بر اساس استاندارد USB 2.0 ) .
با توجه به اين كه USB 2.0 از سه نرخ انتقال داده فوق حمايت می نمايد ، دستگاهی كه بر روی آن عنوان " سازگار با USB 2.0 " درج شده باشد اين موضوع را به اثبات نمی رساند كه دستگاه فوق می تواند داده را با سرعت 480 مگابيت در ثانيه ارسال نمايد و اين احتمال وجود خواهد داشت كه داده با سرعت پائين تری ارسال گردد ( سوئيچ به يك سطح پائين تر ) . به عنوان نمونه ، ممكن است داده با سرعت 12 مگابيت در ثانيه و يا حتی 5 / 1 مگابيت در ثانيه ارسال گردد .
در زمان خريد دستگاه های سرعت بالا USB 2.0 ، لازم است كه به اين موضوع دقت شود
منبع : http://www.srco.ir
No comments:
Post a Comment